Hedef 8 adimdan sonra kafeye girip bir kahve istiyor. Siparisini alan görevliye gülümseyip bir seyler söyledikten sonra kafenin diger ucundaki bos bir masaya oturuyor. Bilgisayarini ve dosyalarini acarken, tahminen mesaj sesi geldigi icin cebinden telefonunu cikariyor ve ekranda gördügü sey onu güldürüyor.
Bu beklenmedik bir durum merkez. Tetikci tehlikede. Bize onun gülüsüyle insanlari felc edebildigini söylememistiniz
Merkezin verdigi bu görevde Emre Sezgin zorlu bir hedefti. Ben ise güclü bir ajandim. Onu alt edebilirdim. Hayatina sizabilir, tüm sirlarini ögrenebilir ve yapilmasi gerekenleri yapabilirdim. En azindan hayalimdeki Defne Bilger böyleydi.
Gercekte ise isler planladigim gibi gitmemisti. Yürüdügüm yollarda bazen korkmus, bazen kaybolmus ama ne olursa olsun nesemi ve isiltimi hic kaybetmemistim.
Belki biraz tuhaftim. Heyecanim yüzünden sik sik zor durumlara düsüyordum. Belki hayali arkadaslarimla cok fazla konusuyordum ama ne olursa olsun kendimi sevmeyi biliyordum.
Emre Sezginin de beni sevmesi icin bu kadari yeterli olur muydu
