19 yasindayim, taksi soförüyüm. Sadece bu ise yariyorum, bir de arkadaslarimla kagit oynamaya. Baska hicbir ugrasim, istegim, hedefim yok. Bir ev arkadasim var, adi Kapici. Kendisi ayni zamanda köpegim olur ve karsilikli kahve icmekten büyük keyif aliriz. Kisacasi siradanligin mihenk tasiyim ve bundan sikayetci degilim. Ama bir gün posta kutumda buldugum iskambil kartinin, cercevedeki bu resmi degistirecegini nereden bilebilirdim ki Hic olusum, kimligi belirsiz birini rahatsiz etmise benziyor ve belli ki benimle oyun oynamak istiyor. Neden sorusunun cevabi aslinda cok basit umursamak icin.Peki o halde, oyuna hazirimDilde sadeligi kullanma yetenegini basarili bir sekilde ortaya koyan Markus Zusak, Hic Kimse Siradan Degildir adli eglenceli oldugu kadar düsündüren romaniyla, herkesin yapabileceklerinin ötesine gecebilecegini en siradan insanlar üzerinden göstererek zekasini gözler önüne seriyor.Zusak dilde abartidan uzak duran, sadeligi kullanarak hayal dünyaniza girmeyi ustalikla basaran bir yazar. Hic Kimse Siradan Degildir de bu yetenegini ortaya koyan iyi bir örnek.
